Ég hirði ekki um að telja upp styttri sundin sem ég syndi í miðri viku bæði í sundlaugum og í sjónum. En laugardaginn 24. maí sinnti ég í 5 tíma í Kópavogslauginni og gekk það ljómandi. Ég byrjaði á Rússa með 10 sek. 5,150 km og synti svo 500 og 500 til skiptis bringu og skrið. Án þess að stoppa. Þegar svona langt er synt gleymist (ruglast) að telja vegalengdina og því veit ég ekki hver hún var.
Laugardaginn 31. maí reyndi ég að endurtaka leikinn og synda 5 klukkutíma. Eftir svefnlausa viku, það er verið er að brjóta allan kjallarann hjá mér og ég vinn á næturnar, sef á daginn, þar sem ég hef æft vel þrátt fyrir svefnleysi þá var ég einfaldlega búinn á laugardaginn og gafst upp eftir 3 tíma. Eftir tveggja tíma svefn var haldið í Nauthólsv. og við Birna tókum einn bátahring á góðri ferð.
Sunnudaginn 1. júni, sjómannadaginn, skelltum við Ásgeir járnkarl (hennar Bibbu járnfrúar) okkur í brjáluðum öldugangi inn í botn að bensínstöðinni og yfir í Kópavoginn og svo í x inn á ylströndina um 3 km leið. Það er vart hægt að hugsa sé betri sundfélaga en Ásgeir hann er alltaf svo jákvæður og gefur manni ekki færi á neikvæðni eða svartsýni og rekur mann áfram. Þegar synt er langt hættir manni til að gleyma sér og fer að hugsa eitthvað allt annað en því sem skiptir máli þá hægir maður á sér. En ekki með Ásgeiri
Bennih